Mirza Kayğaş

 

Diyarbakır'lıydı.

Ergani'den.

Meleman köyünden.

Kara Aliler'den Kamber ve Kutte’nin küçük oğlu.

Karayağız bir delikanlı.

Gözü karaydı.

Kaşı da.

Korkusuz ve cesur.

İyi nişancıydı.

İyi ata binerdi.

Süvari çavuşuydu.

Atıyla tozu dumana katan bir borandı.

Bir kara şahan.

8.5 yıldır askerlik yapıyordu.

Abisini Balkan Savaşı'nda kaybetmişti.

Akrabaları Urfa'yı, Antep'i, Maraş'ı Fransız'a dar etmişti.

Amcaoğlu bir bacağını Dumlupınar'da bırakmıştı.

Kendisi günlerdir atın üzerinden inmemişti.

Doğu cephesinden başlayarak sırasıyla Sakarya, Kütahya, Dumlupınar, Afyon Muharebelerine katılmıştı.

9 Eylül sabahı Fahrettin Altay Paşa’ya bağlı birliklerle İzmir’e ilk girenlerdendi.

Öncü.

Kordonboyunu dört nala geçti.

Hükümet konağına ulaştı.

Koşar adım balkona çıktı.

Yunan bayrağını indirip, yerine Türk bayrağını göndere çekti.

İndirdiği bayrak işgalin sonuydu.

 

Adı Reşo idi.

Kürt Reşo.

Kart, kurt değil.

Kürt.

*.  *.  *

Cumhuriyet'ten sonra Mehmet Reşit Nazlı yaptılar adını.

Gazi Mehmet Reşit Nazlı.

Herkes İstiklal madalyası aldı ama ona vermediler.

Kayıtlarda ölü görünüyorsun dediler.

Yaşadığını kanıtlayamadı.

Yaşar, ne yaşar, ne yaşamazdı.

Defalarca başvurdu madalya için.

Alamadı..

Yine de darılmadı.

Her 9 Eylül sabahı Memelan köyünde köylülerine İzmir marşı okudu.

 

Yıllar geçti.

1972 yılında Ergani'de görev yapan Yüzbaşı Talat'a açtı derdini.

Son umuduydu.

Talat yüzbaşı girdi devreye.

Ama yine vermediler madalyasını.

Yine "sen yaşamıyorsun" dediler.

Bu kez pes etti..

"Madem yaşamıyorum" dedi ve haykırdı..

"Edi bese lo." 

Yeter artık.

Üç ay sonra da öldü.

73 yaşında kalbi kırık hayata veda etti.

*.  *.  *

Kürt Reşo öldükten sonra hakkını büyük oğlu Hacı Nazlı ( Reşo Çavuş Karaalioğullari ) aradı.

Her yere başvurdu.

Kaymakamlık, Valilik, Genelkurmay, Bakanlık, Başbakanlık.

Çalmadık kapı bırakmadı.

Ama kapılar bir bir yüzüne kapandı.

Bıkmadı,  usanmadı.

Sonunda Ergani ile ilgili Kurtuluş Savaşı dönemine ait kayıtlara Elazığ'ın Maden ilçesinde ulaştı.

Orada yazıyordu Kürt Reşo Çavuş'un kim olduğu.

Kurtuluşta neler yaptığı.

Belgelerle Milli Savunma Bakanlığı'na başvurdu.

Yıl 2011 idi.

Yani kurtuluştan tam 89 yıl sonra.

Kürt Reşo nihayet İstiklal Madalyasına kavuştu.

Göğsüne takamadan öldüğü İstiklal Madalyasına.

Mezarında onurlandı. 

Kürt Reşo'ya mezarda madalya verildi İzmir'e 1922'de Büyük Taarruzla girerek Yunan bayrağını yerine Türk bayrağını asan Kürt Reşo lakaplı Diyarbakırlı Süvari Çavuş Reşat Nazlı'nın ölümünden 39 yıl sonra İstiklal Madalyası verildi.

 

İstiklal Madalyası oğluna verildi.

Gazi Nazlı için Ergani İlçe Askeri Garnizon Komutanlığında madalya töreni düzenlendi. Garnizon Komutanı Yarbay Yurdakul Kazım Türkmen hayatını kaybeden Kürt Reşonun İstiklal.  Madalyasını oğlu Zülküfe verdi. Simdi bana kürtler bayrağı sevmiyor vatanını sevmiyo diyin.

 

İzmir'in dağlarında çiçekler açsın diye, 

O çiçeklerin kokusu ülkemi sarsın diye, 

Canını ortaya koyanlar...

Bu ülkenin her köşesinden...

Farklı etnik yapılardandı...

*.  *. *

Bu duygu ve düşüncelerle 9 Eylül 1922 İzmir’in kurtuluşunu en kalbi duygularımla kutlar. Gazi Mustafa Kemal Atatürk başta olmak üzere, İzmir hükümet konağına İlk Olarak Türk Bayrağını göndere çeken Diyarbakırlı hemşehrimiz Kürt Reşo ile Tüm kahraman şehit ve gazilerimizi saygı, rahmet ve minnetle Anıyorum.. Ruhları şad Mekanları cennet olsun.

 

Sözün özü şu.

Ormanın tarihini aslanlar yazmadıkça avcıların masallarına inanmak zorunda kalırız... 

 

Sizleri sevgiyle, saygıyla selamlıyorum. Kalın sağlıcakla.

Mirza KAYĞAŞ